Bezoek aan theatervoorstelling "Het geluk van Limburg"


Theaterspektakel: ‘Het Geluk van Limburg’.

Zaterdag 15 november vertrokken we met de bus rond 12.45u met 44 leden van onze seniorenvereniging naar het theaterspektakel ‘Het Geluk van Limburg’. Omdat de A2 naar Limburg was afgesloten moest er een alternatieve route gevonden worden. De chauffeur trakteerde ons op een mooie toeristische route door het Limburgse landschap en door een gedeelte van Duitsland. Ruim op tijd arriveerden we om 14.15u bij de Rodahal in Kerkrade. Om 14.45u gingen de deuren van de zaal open en zocht iedereen zijn/haar zitplaats op. Wij hadden dankzij de Vriendenloterij goede 1ste rang kaartjes tegen een gereduceerde prijs kunnen boeken.

Om 15.00u startte de voorstelling. Het decor was prachtig. We kregen een beeld van wat er zich afspeelde op de Spekholzerheide tussen 1915 en 1970, zowel boven- als ondergronds. Het verhaal liet zien wat de opkomst en ondergang van de Willem-Sophia kolenmijn heeft gedaan met de mijn-werkers, hun familie en het dorp zelf. Het was een realistisch, indrukwekkend, soms heftig en emotioneel verhaal. Dit werd zeker bekrachtigd door de oude filmbeelden die lieten zien in wat voor zware onmenselijke omstandigheden men moest werken in de mijn. Maar zeker ook door hoe de overheid en bestuur met de mijnwerkers en familie om is gegaan. Als iemand overleed in de mijn kreeg de familie nadien een pensioen uitgekeerd. Stierf hij bovengronds dan niet. Hier werd veel mee gefraudeerd in het nadeel van de achtergebleven familie.

De cast was erg goed. Men speelde zo levensecht wat je het gevoel gaf dat je zelf getuige was van wat daar zich heeft afgespeeld. Om 17.45u was de voorstelling afgelopen. Iedereen was het er over eens dat het een prachtige, indrukwekkende, soms heftige en emotionele voorstelling was. Doordat de voorstelling eerder was afgelopen dan we vooraf dachten kon de bus om 18.15u vertrekken en arriveerden om 19.15u weer in de Oude Boom. De chauffeur werd bedankt voor de prettige en veilige rit. Voldaan gingen we naar huis.

Tonnie de Crom